Sinds het begin van 2023 hebben centrale banken al 800 ton goud gekocht, dat is 14 procent meer dan in dezelfde periode van recordjaar 2022.
Dit blijkt uit nieuwe kwartaalcijfers van de World Gold Council over de goudmarkt. De wereldwijde vraag naar goud kwam in het derde kwartaal uit op 1.147 ton, dat is 8 procent meer dan het gemiddelde over de afgelopen vijf jaar.
Wie koopt al dit goud?
Vooral centrale banken bleven veel goud kopen en het lijkt erop dat er ook hier een nieuw record gevestigd gaat worden. De centrale bank van China was de grootste koper wereldwijd, die verhoogde de goudreserves in het derde kwartaal met 78 ton. Daardoor komt het totaal aan nieuwe goudreserves in 2023 op 181 ton. In totaal zou de Chinese Centrale bank (PBoC) nu 2.192 ton goud in bezit hebben (gelijk aan 4 procent van de totale reserves).
Naast China zijn ook Turkije en het Midden-Oosten flink aan het bijkopen, iets wat we vorig jaar ook al zagen. Ondanks hogere rentes op staatsobligaties lijken centrale banken van met name opkomende economieën voor goud te kiezen. Het edelmetaal biedt immers bescherming tegen zowel politieke als economische risico’s.
Gold, being the anti-dollar since 1971, is the weapon of choice for the BRICS&Friends alliance
They understand Zoltan was right and gold (and other commodities) will become more important than dollars one day .. pic.twitter.com/8RYEYagWoU
— Willem Middelkoop (@wmiddelkoop) November 11, 2023
Ondertussen is vooral Duitsland hun goud aan het verkopen. Het land staat er economisch niet goed voor en wellicht denken ze, nu de goudprijs op een hoog niveau staat, dat dit een mooi moment is om wat extra cash te ontvangen. Ter info: in Duitsland was het aanbod van munten en baren dit jaar al 100 ton groter dan de vraag.
Gaat het om fysiek goud?
Ja. Fysiek bezit van goud is op dit moment populairder dan het bezit van goud via een beursgenoteerd fonds. Er blijkt veel interesse voor goudstaven en munten, terwijl goud-ETF’s al zes opeenvolgende kwartalen een uitstroom vertonen. Dit bevestigd dat degenen die munten en baren kopen (particulieren en centrale banken) dat over het algemeen voor lange termijn willen aanhouden, terwijl ETF’s vooral op korte termijn veel verhandeld worden.
China koopt stiekem extra goud?
De People’s Bank of China (PBoC), oftewel de Chinese Centrale bank, heeft volgens de eerder genoemde cijfer van The World Gold Council in het 3e kwartaal 78 ton goud gekocht. De Nederlandse goudmarktanalist Jan Nieuwenhuijs denkt echter dat dit een stuk hoger is. Hij denkt dat het gaat om naar schatting 179 ton goud, wat kan aangeven dat China zich aan het voorbereiden is op aanzienlijke veranderingen in het door de dollar gedomineerde internationale monetaire systeem. Het zou het totaal van hun goudaankopen in 2023 op 593 ton brengen, wat 80 procent meer is dan in dezelfde periode vorig jaar.
De totale goudreserves van de PBoC worden door Nieuwenhuijs geschat op 5.220 ton, meer dan het dubbele(!) van de officiële cijfers die de centrale bank zelf naar buiten brengt. Het lijkt overigens dat andere centrale banken, waaronder die van Saudi-Arabië, soortgelijke niet-gerapporteerde goudaankopen doen.
The art of war?
Is goud wellicht onderdeel van een verschuiving naar een nieuw soort oorlog? De Chinese versie van zo’n soort oorlog wordt goed beschreven in het bekende ‘The Art of War’, geschreven rond de 5e eeuw voor Christus door Sun Tzu. Het is verplichte lectuur voor iedereen die het Chinese denken over oorlog wil begrijpen. Het gaat om ‘je kracht verbergen, je tijd afwachten’ (tao guang yang hui), oftewel jezelf in een superieure positie brengen door stilletjes je sterke punten op te bouwen, zodat je niet bedreigend overkomt op de oppositie. Totdat je sterk genoeg bent om ze te laten zien, zodat de tegenstander zich zal laten onderwerpen. Dit type oorlog wordt uitgevochten door gebruik te maken van bedrog, door de andere partij middelen te laten gebruiken terwijl de eigen middelen worden gespaard. Dit zien we bijvoorbeeld nu gebeuren met Amerika, die op allerlei continenten bezig is om oorlog te voeren, terwijl China zich redelijk rustig houdt. Natuurlijk heeft China zijn eigen problemen en interne conflicten, maar blijft internationaal (naar buiten toe) behoudend. In dit soort oorlogen is de manier waarop men zijn eigen financiële, economische, technologische en sociale krachten beheert en ontwikkelt ten opzichte van de oppositie, belangrijker dan hoe goed men zijn militaire krachten opbouwt en gebruikt. Het oppotten van goud hoort hier ook bij.
0 Comments